Jedna z najciekawszych koncepcji geologicznych ostatnich lat głosi, że wraz z końcem XVIII wieku (rewolucja przemysłowa*) rozpoczęła się nowa epoka w dziejach Ziemi – Antropocen**. Według tej teorii, za znaczne zmiany środowiskowe naszej planety odpowiedzialny jest człowiek (ánthropo – gr. człowiek, kainós – gr. nowy). I to właśnie intensywny wpływ czynnika ludzkiego wyraźnie odróżnia ten cykl od wszystkich poprzednich.

Działalność ludzi przejawia się na wielu płaszczyznach, mając określony wpływ na ekosystem. Zarówno ze względów ekonomicznych jak i społecznych, niepokojące procesy mają swój początek już w środowiskach lokalnych. Rozszerzając się automatycznie na coraz większe obszary, swoją kulminację osiągają w skali globalnej.
Moją uwagę przykuł problem nieumiejętnego i nieodpowiedzialnego gospodarowania papierem. Marnowany jest on zarówno w warunkach domowych jak i poprzez chaotyczne działanie wielkich przedsiębiorstw i aparatów biurokratycznych.

 

Projekt pt. Anxiety to cykl (rejestrowanych fotograficznie) środowiskowych ingerencji, realizujący utopijną wizję powrotu zniszczonego papieru do jego pierwotnej lokacji. Wykorzystując zmielony w niszczarkach materiał odzyskany z biur przedsiębiorstw, a także pochodzący z własnego domostwa, w symboliczny sposób zabliźniam rany drzew (spowodowane czynnikami naturalnymi bądź niszczycielską działalnością człowieka). Podejmowane działania stanowią zatem próbę wykreowania sytuacji, w której materiał papierowy ponownie staje się częścią naturalnej przestrzeni. Poprzez ten gest twórczy, staram się zwrócić uwagę na znaczenie działań up i recyklingowych oraz zaznaczyć konieczność świadomego i przemyślanego wykorzystywania produktów papierowych w życiu każdego z nas.

Czy w dążeniu części naukowców, do oficjalnego ustanowienia epoki Antropocenu, upatrywać możemy pojawienia się głębszej świadomości i potrzeby zmiany niepokojących procesów zachodzących na naszych oczach?

 

* A. Toynbee (1884 r.)

** E. Stoermer (1980 r.)