List polecony priorytetowy.

​

Stał się on dla mnie symbolem wyczekiwania. Od pewnego momentu jednak, już nie na przesyłkę samą w sobie, ale zwłaszcza na doniesienia płynące zza wschodniej granicy. Rozmyślałem o drodze jaką mogła przebywać paczka w kontraście do dynamicznie zmieniającej się sytuacji polityczno-społecznej. Gdy na przełomie lutego i marca '22 nastąpiła militarna eskalacja, cisza w raportowaniu postępów transportu stała się tym bardziej przejmującym i jakże naturalnym przyczynkiem do głębokiej refleksji.

​​

Zrozumiałem, że jedna z ostatnich przesyłek jakie opuściły Ukrainę przed rosyjską inwazją, w pewnym ujęciu niesie ze sobą tragiczne świadectwo naszych czasów. Wyobrażam to sobie w formule nieprzedstawialnej werbalnie wizji przenikających się macierzy rzeczywistości – cienkiej granicy między sferą choćby pozornego bezpieczeństwa, a całkowitym chaosem działań wojennych.

 

Źródeł tego typu idei, choć noszących znamiona indywidualnej fantasmagorii, upatruję jednak w całkowicie realnych sygnałach dochodzących z zastanego otoczenia. To jeden z powodów, dla których warto w moim odczuciu implementować je do świadomości społecznej, zwłaszcza poprzez język sztuki.

​

12 marca skontaktowałem się z nadawcą przesyłki.

Podziękował mi, krajowi i wszystkim polskim obywatelom za wsparcie.

​

W tym czasie atakowano jego rodzinną miejscowość.